چامههای او تاثیر بسزایی در ادبیات ترک از گذشته تا به امروز داشتهاست. او پس از بزرگانی چون خواجه احمد یسوی و سلطان ولد میزیست و همگام با ایشان از نخستین ترکانی بود که بهجای زبان عربی و فارسی ، زبان ترکی را برای کتابهایش برگزید.
درویشی مشهور اهل آناتولی بوده است که اشعار ترکی وی مشهور است. روایتهای زندگی او در مکتوبات غالباً با افسانه سازی همراه بوده و کتب تراجم و تذکرهها غالباً او را از دراویش قرن نهم شمردهاند ولی محمد فواد کوپرولو از محققان بزرگادبیات ترکی که درباره زندگی و اشعار او تحقیقات فراوانی داشته، به استناد اسنادی او را جزء صوفیان نیمه دوم قرن هفتم و نیمه اول قرن هشتم دانسته است. طبق مناقب مکتوب، وی مرید درویشی به نام تبدوغ امره بوده و خود در اشعارش مکرر به او ابراز علاقه نموده است. دیوان اشعارش نشانگر آن است که اهل سیر و سیاحت بوده و به سرزمینهای بسیاری سفر کرده است. ظاهراً امی بوده و به تعبیر کوپرولو اهل حال بوده و نه اهل قال. مزارهای چندی در سراسر آناطولی بدو منسوب است. پیروان ادبی مانند عاشق پاشا و قایو سوز ابدال داشته است و بر شعر ترکی پس از خود تاثیر ژرفی گذاشته است. دیوان او مجموعه ده دوازده هزار مصراع شعر است که به الهی مشهور است و اکثراً نه بر وزن عروضی که بر وزن هجایی (وزن شعر باستانی و فولکوریک ترکی) است و ویزگیهای زبانی شیاد حمزه و اشعار ترکی سلطان ولدو گلشهری و عاشق پاشا را به یاد میآورد.از طریق لینک زیر میتوانیدبرخی از اشعار او را که همراه با ترجمه فارسی است دانلود کنید.
http://s3.picofile.com/file/8216696068/ashear_hzrt_yvns_amrh_hmrah_ba_trjmh_y_farsy.pdf.html